Taniec

Gra z symetrią

Tancerki z DanceLab ponownie we wnętrzu Starej Gazowni; tym razem grają z symetrią kulis, w których centrum znajduje się łuk bramy na granicy dwóch światów – tętniącego żywego miasta na zewnątrz i pustej martwej hali przemysłowej w środku.

„Fabryka Tańca”

Na koncepcję kadrów wpłynęły dwie przestrzenie – jedna to samo wnętrze Starej Gazowni jakby zamarłej w imadle czasu, druga to świat tańca kreowany przez Gosię i Zosię. Zestawienie obu przestrzeni stworzyło rodzaj napięcia, gęstej narracji, teatralności nasyconej światłem i kolorem.

  • Dziękuję Dyrekcji Wielkopolskiej Spółki Gazowniczej – Zakładowi Gazowniczemu w Poznaniu za udostępnienie pomieszczenia w Starej Gazowni, Gosi i Zosi [DanceLab] za artystyczną kreację oraz Januszowi za przejrzenie materiału i cenne wskazówki.

DOUBLE TROUBLE, chor. Karolina Wyrwał

Premiera spektaklu  „Double Trouble” miała miejsce w dniu 24 lutego 2012 r. w ramach
V Festiwalu Atelier Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu. Choreografem jest
Karoliny Wyrwał.

Atelier to scena poszukiwań i debiutów przy Polskim Teatrze Tańca. Tworzą ją tancerze teatru tańca poszukujący nowych dróg artystycznych. Kluczem do spektaklu są małe sześciany AudioCubes, stanowiące główny element przedstawienia. W spektaklu tańczyły: Katarzyna Kulmińska  i Urszula Bernat.

W przedstawieniu bardzo kreatywnie zostały wykorzystane Presussa AudioCubes. Oprócz tworzenia nimi motywów dźwiękowych w czasie rzeczywistym, oglądający go widzowie odnieść mogli wrażenie, że one również generują efekty świetlne. Duże odpowiedniki kolorowych kostek, bardzo „aktywnie uczestniczyły” w budowaniu kolejnych fragmentów scenografii spektaklu. Patrząc na tę samą scenę, każdy może wpisać w nią zupełnie inne treści. Inspiracją do spektaklu były prace amerykańskiej artystki Barbary Kruger.

DESERT, chor. PaulinA Wycichowska [Polski Teatr Tańca]

Dnia 25 listopada 2011 r. miała miejsce długo oczekiwana premiera spektaklu „Desert” w chor. Pauliny Wycichowskiej. Widowisko inspirowane jest książką Antoine’a de Saint-Exupéry’ego „Mały Książę”

Małego Księcia Antoinea de Saint-Exuperyego, baśń pełną alegorii i poezji znamy chyba wszyscy. Fabuła osnuta jest wokół podróży głównego bohatera, a właściwie jego przybycia na tytułową pustynię (ang. Desert).  Inscenizacja Pauliny Wycichowskiej jest efektem dojrzałej, odartej z jednoznaczności, lektury książki Antoinea de Saint-Exuperyego. Jak wyznaje autorka: Mały Książę jest samotny i nieszczęśliwy. Jest w nim rozpaczliwa potrzeba przyjaźni, niemożliwa do zrealizowania w sytuacji, kiedy nie potrafi wyjść z zaklętego kręgu ciągłych ucieczek.

Tajemniczość i niejednoznaczność są dla mnie jako dla artystki bardzo kuszące – wyznaje w wywiadzie Paulina Wycichowska. Dlaczego boimy się samotności? Może dlatego że obawiamy się spotkania z samymi sobą. Szansę na odbycie symbolicznej podroży w głąb siebie może dać samotność na pustyni, dzięki której dotknąć można znaczenia słów: przyjaźń i miłość. Mały Książę wydał mi się człowiekiem spostrzegawczym, zamkniętym, szczerym i bezkompromisowym w swoich ocenach innych, ale zarazem bardzo samotnym – takimi spostrzeżeniami dotyczącymi głównego bohatera dzieli się z nami choreografka.

Zobacz więcej»