Reportaż

kwi

25

Pomagając Jeremiemu

Reportaż

 

Po premierze przedstawienia „Myśli” Teatru Tańca Koinspiracja odbyła się aukcja na rzecz małego Jeremiego Boczko. Pieniądze z aukcji zostały przeznaczone na turnus rehabilitacyjny i zakup wózka dla Pana Maluśkiewicza, jak go nazywa mama.

Jeremi urodził się ciężko chory: cytomegalia wrodzona to coś, co go dotknęło, choć wcale na to nie zasłużył. Urodził się w październiku 2011 roku, a nie raczkuje, nie siedzi, nie chwyta zabawek. Mimo to  jest nadzwyczaj pogodnym dzieckiem i z uśmiechem na twarzy znosi dzielnie codzienne ćwiczenia.

Aby pomóc mu w osiągnięciu samodzielności, rodzice rehabilitują Jeremiego metodą Vojty, NDT Bobath, hydromasażami, kinziotapingiem, prowadzą rehabilitację wzroku, ćwiczenia logopedyczne. „Niestety koszty opieki specjalistów oraz rehabilitacji są znaczne, a nasze możliwości finansowe – ograniczone, dlatego zwracamy się z prośbą o pomoc dla Jeremiego!” – taki apel czytamy na stronie poświęconej Jeremiemu http://www.jeremiboczko.pl

Tak zrodził się pomysł na aukcję, której tematem przewodnim była „Kobieta”. Zaproszeni artyści podarowali zasadniczo prace związane z tematyką kobiecą,  kilka obrazów i fotografii przedstawiało też inne klimaty.

Bardziej wyczerpujący reportaż prezentowany jest w albumie na FB https://www.facebook.com/media/set/?set=a.525668500828687.1073741840.100001566255054&type=3

Krótką relację z aukcji przedstawiam poniżej.

 

lut

12

Karkonoskie kadry

Podróże / Reportaż

Kolejny tym razem zimowy, plener w Karkonoszach zaowocował kilkoma kadrami. Zasypane śniegiem góry, nieoświetlone słońcem, tworzyły świat czarno-biały, nadając mu ascetyczny, studyjny charakter. Bazą wypadową stała się jak zwykle Przesieka, a uczestnikami była wesoła, żądna przygód i nowych przeżyć, grupa z Wielkopolskiej Szkoły Fotografii w Poznaniu.

paź

14

Wernisaż prac dyplomowych WSF

Reportaż

W galerii

„Pustostan” przy ul. 27 Grudnia 9F odbył się wernisaż wystawy prac dyplomowych kończących studia w Wielkopolskiej Szkole Fotografii. Wystawę można będzie jeszcze oglądać do piątku 19 października w budynku przy ul. 27 Grudnia 9f w Poznaniu. Tegoroczni absolwenci, których prace zostały zaprezentowane na wystawie, nazwali miejsce w którym odbywa się wystawa  „Galerią Pustostan„. WSF angażuje do współpracy wybitnych wykładowców Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny) i zawodowych fotografów.

Na wystawie przedstawione zostały następjące cykle:

„Muzyka zmysłów” – Kinga Długa
„Sprzedawać złudzenia” – Wiesława Gertig
„YingYang” – Anna Majewska
„Malowane światłem” – Konrad Kluska
„Żołnierki” – J. Mizgała
„Buty do deski” –  M. Karwacki
„W oknach” – T. Piętak
„Proza sztuki – Proza życia” – J.Lemański

lip

06

Maltafestival 2012 – spektakl NAL BOA grupy Ex Nihilo

Maltafestival 2012 / Reportaż / Teatr

W dniach 4 i 5 lipca francuska grupa Ex Nihilo zaprezentowała spektakl „NAL BOA”. To jeden ze spektakli tegorocznego festiwalowego idiomu: Akcje Azjatyckie. Grupa występowała już w Poznaniu w 2010 r.

Jest to projekt koreańsko-francuski jednak występują w nim też artyści japońscy, peruwiańscy i flamandzcy. Tancerze jako arenę swojej działaności wybierają zawsze przestrzeń publiczną. Projekt prezentowany jest na ulicy, a kontenery mają w tym przypadku symbolizować uchodźstwo. Symbolika dekoracji może przywodzić na myśl również doki portowe uprzemysłowionych aglomeracji azjatyckich. Za dnia doki to miejsce pracy, jednak po zmroku tętni zupełnie innym życiem.

W spektaklu podejmowany jest temat wyobcowania drugiego człowieka. Przedstawienie kwestionuje indywidualność, jej wartość zmienia się w obliczu przedstawionego w spektaklu konfliktu. Pojawienie się nowej osoby w grupie jest powodem przewartościowania.  To z kolei prowadzi do rywalizacji i walki. Przybysz nie zgadza się w obowiązującymi w grupie wartościami i próbuje je zmienić.

Zobacz więcej»
cze

09

DOUBLE TROUBLE, chor. Karolina Wyrwał

Reportaż / Taniec

Premiera spektaklu  „Double Trouble” miała miejsce w dniu 24 lutego 2012 r. w ramach
V Festiwalu Atelier Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu. Choreografem jest
Karoliny Wyrwał.

Atelier to scena poszukiwań i debiutów przy Polskim Teatrze Tańca. Tworzą ją tancerze teatru tańca poszukujący nowych dróg artystycznych. Kluczem do spektaklu są małe sześciany AudioCubes, stanowiące główny element przedstawienia. W spektaklu tańczyły: Katarzyna Kulmińska  i Urszula Bernat.

W przedstawieniu bardzo kreatywnie zostały wykorzystane Presussa AudioCubes. Oprócz tworzenia nimi motywów dźwiękowych w czasie rzeczywistym, oglądający go widzowie odnieść mogli wrażenie, że one również generują efekty świetlne. Duże odpowiedniki kolorowych kostek, bardzo „aktywnie uczestniczyły” w budowaniu kolejnych fragmentów scenografii spektaklu. Patrząc na tę samą scenę, każdy może wpisać w nią zupełnie inne treści. Inspiracją do spektaklu były prace amerykańskiej artystki Barbary Kruger.

lis

25

DESERT, chor. PaulinA Wycichowska [Polski Teatr Tańca]

Reportaż / Taniec

Dnia 25 listopada 2011 r. miała miejsce długo oczekiwana premiera spektaklu „Desert” w chor. Pauliny Wycichowskiej. Widowisko inspirowane jest książką Antoine’a de Saint-Exupéry’ego „Mały Książę”

Małego Księcia Antoinea de Saint-Exuperyego, baśń pełną alegorii i poezji znamy chyba wszyscy. Fabuła osnuta jest wokół podróży głównego bohatera, a właściwie jego przybycia na tytułową pustynię (ang. Desert).  Inscenizacja Pauliny Wycichowskiej jest efektem dojrzałej, odartej z jednoznaczności, lektury książki Antoinea de Saint-Exuperyego. Jak wyznaje autorka: Mały Książę jest samotny i nieszczęśliwy. Jest w nim rozpaczliwa potrzeba przyjaźni, niemożliwa do zrealizowania w sytuacji, kiedy nie potrafi wyjść z zaklętego kręgu ciągłych ucieczek.

Tajemniczość i niejednoznaczność są dla mnie jako dla artystki bardzo kuszące – wyznaje w wywiadzie Paulina Wycichowska. Dlaczego boimy się samotności? Może dlatego że obawiamy się spotkania z samymi sobą. Szansę na odbycie symbolicznej podroży w głąb siebie może dać samotność na pustyni, dzięki której dotknąć można znaczenia słów: przyjaźń i miłość. Mały Książę wydał mi się człowiekiem spostrzegawczym, zamkniętym, szczerym i bezkompromisowym w swoich ocenach innych, ale zarazem bardzo samotnym – takimi spostrzeżeniami dotyczącymi głównego bohatera dzieli się z nami choreografka.

Zobacz więcej»