Dancing Poznań 2015

Dancing Poznań 2015, Coaching Project

Tegoroczny Coaching Projekt poprowadzili pedagodzy amerykańscy Mira Cook i Sean Scantlebury.

 

Dancing Poznań 2015, MMIRU, MIZU, WATER

„Mmiru, Mizu, Water” to spektakl z którym na Dancing Poznań gościł zespół Tchekpo Dance Company. Jego chorografem jest, pochodzący z Afryki Zachodniej, Tchekpo Dan Agbetou. Jest tancerzem, choreografem i pedagogiem. W spektakl uczestniczy troje tancerzy: z Afryki, Azji i Europy. Nie przypadkowo każdy z tancerzy pochodzi z innego kontynentu, albowiem spektakl pokazuje specyficzne podejście do wody w tych właśnie regionach. Nigeryjski tancerz  doskonale zna problem niedostatku wody w swoim regionie. Niemiec pochodzący z Brazylii traktuje wodę jako coś z czym nie ma problemu. Jest to dla niego rzecz oczywista, nad którą nie musi się zastanawiać.

Woda jest fundamentem naszego życia. W Europie woda jest dobrem ogólnodostępnym, z którym nie ma raczej trudności. Zasobność kontynentów w wodę jest symbolicznie pokazana przez wielkość pojemników na wodę, które towarzyszą tancerzom na scenie.

Dancing Poznań 2015, BETWEEN HEAVEN AND EARTH

Between Heaven and Earth to spektakl nowojorskiej grupy Battery Dance Company. Przedstawienie składało się z czterech niezależnych części.

„Something Easy” to pierwsza z części występu. Tańczą Mira Cook i Sean Scantlebury.

Druga część nosi tytuł „Solo”. Choreografia i wykonanie Mira Cook.

Trzecia część to „Between Heaven and Earth”. Choreografia Sean Scantlebury.

Czwarta część nosi tytuł „Chimera”. Choreografem tej części jest Sean Scantlebury.

Dancing Poznań 2015, JUŻ SIĘ ZMIERZCHA – chor. Ewa Wycichowska

Już się zmierzcha to spektakl w choreografii Ewy Wycichowskiej i został wystawiony podczas Dancing Poznań 2015, tuż po jego sukcesie w Nowym Jorku, gdzie zespół gościł tuż przez rozpoczęciem festiwalu i warsztatów w Poznaniu. Muzyka do spektaklu została skomponowana przez Henryka M. Góreckiego. Spektakl został dedykowany założycielowi i wieloletniemu dyrektorowi Conradowi Drzewieckiem. Ósma rocznica śmierci przypadała 25 sierpnia.

Inspiracją dla Ewy Wycichowskiej była słynna scena gry o życie ze Śmiercią z Siódmej Pieczęci Ingmara Bergmana. W spektaklu Śmierć jest symbolizowana przez gigantyczną postać, która ciągle towarzyszy tancerzom. Tancerze toczą niezwykły pojedynek z przeznaczeniem. Mroczna sceneria dodatkowo potęguje ten nierówny pojedynek.
Premiera spektaklu miała miejsce w październiki 1994 r.