Świątynia powstała w 1657 r. po wojnie trzydziestoletniej (1618-1648) na mocy pokoju westwalskiego. Budowniczowie musieli spełnić kilka warunków, by wolno im było wznieść świątynię. Musiała ona powstać za murami miasta, musiała zostać zbudowana z drewna, jej budowa nie mogla trwać dłużej niż rok i nie mogła posiadać wieży. Kościół jest bazyliką szachulcową, wzniesioną na planie krzyża. Do głównej bryły dobudowano później Halę Chrztów i zakrystię od wschodu, Halę Zmarłych od zachodu, Halę Ślubów od południa i Halę Polową od północy.