taniec

paź

24

HISTORIE SZALONYCH KAPELUSZY z muzyką Karola Pilarskiego

Wystawy

Mam wielką przyjemność zaprosić Was na swoisty eksperyment muzyczno-fotograficzny, który otworzy moją wystawę rysunków fotograficznych pt. „Historie szalonych kapeluszy” w dwugłosie z muzyką. Odbędzie się on 7 listopada 2025 r. o godz. 18:00 w ODK ORBITA w Poznaniu, w którym wezmą udział: Wiktoria Kachniarz – sopran, Katarzyna Pilarska na flecie, Karol Pilarski na pianinie oraz ja – autor obrazów. Muzyka do tego projektu została skomponowana przez Karola Pilarskiego.

Pomysł stworzenia wspólnego projektu fotograficzno-muzycznego zrodził się po moim spotkaniu ze śpiewaczką Wiktorią Kachniarz na wystawie „Świadomość widzenia” w ODK Orbita wiosną roku 2025. Pierwotny zamysł poruszał się wokół próby zilustrowania muzyką rysunków fotograficznych. Z czasem jednak przerodził się w myśl o czymś więcej niż tylko o połączeniu medium dźwiękowego z wizualnym. Odkąd do projektu zaproszeni zostali Katarzyna Pilarska i Karol Pilarski, cybergrafie i muzyka zaczęły być traktowane jako sztuki inicjatywne. Kompozycje muzyczne stały się bowiem tworami wyrastającymi z kompozycji wizualnych, stanowiąc dźwiękową kontynuację emocji zawartych w obrazach. Interpretują warstwę wizualną, włączając się w narrację, a potem opowiadają historię dalej dzięki wrażliwości muzyków. Stanowią ciąg dalszy w swoistym procesie dopowiadania. Rysunki bowiem powstały z inspiracji tańcem traktowanym przez fotografa właśnie jako sztuka inicjatywna, zatem nie ilustrują ruchu, lecz wychodzą od niego, przekładają świadomość ciała tancerza na świadomość obrazowania. Teraz zaś świadomość widzenia zostaje przełożona na świadomość słuchania. Z tego procesu wzajemnego inspirowania rodzą się kształty różnych emocji składających się na uniwersum ludzkiego życia. Wykorzystaliśmy dwa fragmenty z księgi Koheleta, które zaśpiewa Wiktoria.

Dlaczego księga Koheleta? Słowa, które tam znaleźliśmy opisują rozmaite aspekty ludzkiego życia od narodzin do śmierci, poprzez płacz i śmiech, milczenie i mówienie, wojnę i pokój. Ukazują fenomen życia, w którym pojawiamy się na chwilę, by doświadczyć wszystkich jego odsłon i emocji.

Dlaczego w tytule pojawiają się kapelusze? Na obrazach stały się one nośnikami artystycznej teatralizacji, wyrazem rozmaitych emocji i stanów, elementem swoistej gry na skojarzenia z widzem.

Przyjdźcie, zobaczcie, posłuchajcie – chcemy Was zabrać do naszego magicznego świata obrazu i dźwięku.

Na zdjęciu muzycy …a ja jak zwykle po drugiej stronie obiektywu !!!

O naszym projekcie informuje zwiastun przygotowany przez Alicję Skrzypczak z TVK Winogrady.  Zapraszam do obejrzenia…

lis

09

Spóźnione obrazobranie…

Projekty fotograficzne / Taniec / Wystawy / Zofia Stryjeńska

Druga część projektu z inspiracji życiem i twórczością Zofii Stryjeńskiej powstała w Szwajcarii z udziałem tancerki baletowej Ady Ogorzałek. Szwajcaria to kraj, w którym Zofia Stryjeńska osiedliła się po drugiej wojnie światowej. Nigdy już nie wróciła do Polski. To moja refleksja na temat pamiętania, migrowania, tęsknienia i przemijania. Tym razem projekt został zrealizowany w postaci fotoksiążki. Znalazły się w niej tryptyki, które stopniuję jako: pocztówka, antypocztówka, Zocha.

Swoistą ramę dla nich stanowią dwa kadry wykonane na dworcu w Szwajcarii oraz fragmenty filmu powstałego przy okazji trzeciej odsłony „Obrazobrania. Nasze lata dwudzieste” z udziałem Pauliny Wycichowskiej i Malwiny Paszek, pokazanej na dziedzińcu Szkoły Baletowej w Poznaniu w ramach cyklu „Jesienna scena na Gołębiej” w roku 2024.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Relecję z premiery „Obrazobranie. Nasze lata dwudzieste” , czyli pierwszą część projektu o Zofii Stryjeńskiej, z udziałem Pauliny Wycichowskiej i Malwiny Paszek, można zobaczyć klikając tutaj …
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Druga odsłona „Obrazobrania” pokazana została w Atrium UAP w maju 2023 roku. Relacja dostępna po kliknięciu tutaj …
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Trzeci raz „Obrazobranie” można było zobaczyć na dziedzińcu Szkoły Baletowej w Poznaniu w październiku 2024 roku. Relację obejrzyj klikając tutaj …
kwi

18

PSALM 37. Z DYSTANSU / HEROIZM WIDZENIA w Atrium UAP

Projekty fotograficzne / Taniec / Wystawy

W ramach XXVII Edycji Poznańskiego Festiwalu Nauki i Sztuki nastąpiła 18 kwietnia 2024 roku o godzinie 19.00 w Atrium UAP w Poznaniu trzecia odsłona PSALMU 37. Dziękujemy za zaproszenie Uniwersytetowi Artystycznemu w Poznaniu, organizatorom Festiwalu z UAP oraz kuratorowi Januszowi Oleksie za możliwość podzielenia się naszym komunikatem artystycznym i za wszelkie wsparcie. Dziękujemy publiczności, że zechciała być z nami podczas trzeciej odsłony naszego performansu.

Performans fotograficzno-taneczno-muzyczny otworzył tym razem dwie części wystawy rysunków fotograficznych Andrzeja Hajdasza.

Kurator wystawy, Janusz Oleksa, we wprowadzeniu do wydarzenia powiedział: „Część główna, do której są Państwo zaproszeni, działa obrazem, działa ruchem, tańcem, działa dźwiękiem i muzyką. Autorami tego przedsięwzięcia są: pomysłodawca całości pan Andrzej Hajdasz – fotograf, choreografowie i tancerze, pani Alisa Makarenko i pan Alexey Torugunakov, muzycy, trójka artystów – Lidia Wysocka, Urszula i Michał Gil.

Część pierwsza to Psalm 37, [który] często w przypisach jest [nazywany] losem ludzi złych i dobrych. Jest to niezwykła refleksja, niezwykle wrażliwa i bardzo mądra w kontekście dramatycznych czasów, w których żyjemy.

Część druga to zestaw prac Andrzeja Hajdasza z czterech cykli, które miały swoje odsłony w poprzednich całościowych wystawach”.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Relacja własna z wydarzenia w postaci reportażu. Kliknij tutaj

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Relacja oczyma widzów. Serdecznie dziękuję uczestnikom performansu, którzy zechcieli podesłać mi zrobione przez siebie zdjęcia w trakcie wydarzenia w Atrium na UAP-ie. Z satysfakcją umieszczam je w tym miejscu, by pokazać ich kadrami wrażenie, jakie zrobił na publiczności pokazany projekt. Wrażliwości tych autorek zawdzięczam dystans potrzebny do spojrzenia na swój własny spektakl. Jeszcze raz dziękuję Renacie Bajce Janockiej, Elżbiecie Tomalak, Hannie Andrzejewskiej-Ashley i Barbarze Maćkowskiej.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Szczegółowy opis wydarzenia. Kliknij tutaj

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Film nakręcony podczas performansu na otwarcie wystawy rysunków fotograficznych Andrzeja Hajdasza w Atrium Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu w ramach XXVII Poznańskiej Edycji  Festiwalu i Sztuki, można obejrzeć, klikając poniżej.
Wersja autoryzowana przez właścicieli praw autorskich: Andrzeja Hajdasza, Alisę Makarenko, Alexeya Torgunakova, Urszulę (Kołaczek) Gil, Lidię Wysocką, Michała Bandurę (pierwsze wykonanie) i Michała Gila. Wszelkie prawa zastrzeżone.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Wirtualny spacer po wystawie w Atrium UAP, ze ścieżką dźwiękową z drugiej części performansu, w wykonaniu Urszuli Gil na wiolonczeli, można obejrzeć, klikając poniżej.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
kwi

07

PSALM 37 – trzecia odsłona w Atrium UAP w Poznaniu

Projekty fotograficzne / Taniec / Wystawy

W ramach XXVII Edycji Poznańskiego Festiwalu Nauki i Sztuki przedstawimy 18 kwietnia 2024 roku o godzinie 19.00 w Atrium Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, ul. 23 Lutego 20 trzecią odsłonę PSALMU 37.
Performans fotograficzno-taneczno-muzyczny otworzy tym razem dwie części wystawy rysunków fotograficznych Andrzeja Hajdasza. Pierwsza część składa się z dwunastu prac pod wspólnym hasłem: HEROIZM WIDZENIA. Druga część zatytułowana Z DYSTANSU to siedem obrazów będących próbą refleksji nad kondycją człowieka wobec realnych zagrożeń. Jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie, jak się odnaleźć w niespokojnych czasach i interpretacją poetyckich słów Psalmu 37. Całość stanowi wspólny komunikat artystyczny fotografa – Andrzeja Hajdasza (autora prac), choreografów i tancerzy – Alisy Makarenko i Alexeya Torgunakova, którzy zatańczą podczas odsłaniania obrazów, oraz muzyków – Urszuli Gil, Lidii Wysockiej i Michała Gila, którzy stworzyli oprawę muzyczną i zagrają na żywo podczas wydarzenia.

„Ten projekt zmienia się razem z nami, dojrzewa – mówi fotograf – wystawiamy go w kolejnym miejscu przy współudziale innej publiczności. Nabieramy dystansu… Pomysł trzeciej odsłony pt. Z DYSTANSU zainicjował telefon od wiolonczelistki. W trakcie próby muzycy rozmawiali o tym, jak bardzo ludzie obojętnieją na tragedię, gdy trwa wystarczająco długo i dzieje się z dala od nich. Jak szybko wracają do codzienności. Więc postanowiliśmy spojrzeć na swój projekt Z DYSTANSU, bo – patrzymy na nasz projekt i żyjemy nim już od 2022 roku, więc Z DYSTANSU, Alexey pracuje teraz w Paryżu, stamtąd patrzy na wschód, więc Z DYSTANSU. Z dystansu widzimy więcej, a jednocześnie mniej… potrzeba nam heroizmu widzenia…”.

Materiały organizatora XXVII Festiwalu Nauki i Sztuki. Kliknij tutaj…

mar

07

PSALM 37. HEROIZM WIDZENIA w Galerii U Jezuitów

Projekty fotograficzne / Taniec / Wystawy

Na zaproszenie Galerii U Jezuitów w Poznaniu we czwartek 7 marca 2024 roku miała miejsce druga odsłona performansu „Psalm 37”, którego premiera odbyła się w roku 2023 w Łazędze Poznańskiej. Tym razem projekt otrzymał podtytuł „Heroizm widzenia” i tym samym stał się zachętą do odważnego patrzenia na świat, zmieniającą się rzeczywistość i nas samych dotkniętych zarazą i wojną lub obserwujących z daleka ludzkie cierpienie. Tej refleksji towarzyszyła nadzieja na odzyskanie spokoju, ale też próba obudzenia ze stanu obojętności czy niezauważania ludzkich problemów.

Podczas perfromansu zostały odsłonięte fotokompozycje Andrzej Hajdasza „Psalm 37” przez tancerzy Alisę Makarenko i Alexeya Torgunakova, przy akompaniamencie muzyki skomponowanej i zagranej przez Lidię Wysocką, Urszulę Kołaczek i Michała Gila.

W drugiej sali otwarto po performansie odrębną wystawę rysunków fotograficznych Andrzeja Hajdasza, „Heroizm widzenia”, na którą złożyło się dziesięć prac z rozmaitych zrealizowanych projektów.

Liczna publiczność stała się równoprawnymi uczestnikami wydarzenia, współodczuwając emocje wywołane przez tancerzy, muzyków i autora fotografii.

Szczególne podziękowania należą się Ojcu Jackowi Wróblowi, dyrektorowi Galerii U Jezuitów za życzliwość i pomoc przy organizacji, oraz Januszowi Oleksie, kuratorowi wystaw, za merytoryczne wsparcie, cenne uwagi i wygłoszone na wstępie słowa, które wprowadziły w nastrój tego wieczornego spotkania łączącego obraz, ruch i dźwięk.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Film nakręcony podczas performansu na otwarcie wystawy rysunków fotograficznych Andrzeja Hajdasza w Galerii U Jezuitów w Poznaniu można obejrzeć, klikając poniżej.
Wersja autoryzowana przez właścicieli praw autorskich: Andrzeja Hajdasza, Alisę Makarenko, Alexeya Torgunakova, Urszulę (Kołaczek) Gil, Lidię Wysocką, Michała Bandurę (pierwsze wykonanie) i Michała Gila. Wszelkie prawa zastrzeżone.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Relacja fotograficzna z performansu oraz dwa kadry, jeden z wystawy PSALM 37, drugi z HEROIZMU WIDZENIA.
sie

01

OBRAZOBRANIE – performans

Projekty fotograficzne / Wystawy / Zofia Stryjeńska

Już  20 sierpnia 2022 r. o godz. 19:00 zabierzemy Was na performatywny spacer, zawłaszczając dwa poziomy budynku fairPlayce w Poznaniu, ul. Bożydara 10, podczas którego królować będą taniec (Paulina Wycichowska), muzyka (Malwina Paszek) i rysunki fotograficzne (Andrzej Hajdasz) a towarzyszyć nam będzie duch Zofii Stryjeńskiej, której obrazy nas zauroczyły…

 

Relacja z wydarzenia w postaci reportażu. Kliknij tutaj

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Relacja z wydarzenia w postaci filmu. Kliknij poniżej

 

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Podczas otwarcia wystawy rysunków fotograficznych, nad którymi pracowałem wspólnie z Pauliną Wycichowską od września 2021 roku, licznie zgromadzona publiczność mogła uczestniczyć w performansie przygotowanym przez Paulinę (choreografia i wykonanie) i Malwinę Paszek (muzyka). Dzięki Irenie Korcz możemy oglądać kadry z tego wydarzenia. Poniżej zamieszczam jej dokumentację zdjęciową.

Jako  element performansu pojawiła się projekcja filmu składającego się ze scen nakręconych podczas sesji zdjęciowych do naszego projektu. Zapętlony film w konwencji niemego kina, wyświetlany był na ekranie podczas trwania całego wydarzenia. W filmie występują Paulina Wycichowska i Andrzej Hajdasz.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Błyskotliwa relacja nieocenionego Mariusza Holeczka z pozycji uczestnika performansu. Felieton rodem z krakowskiej bohemy (vel. wielkopolskiej). Jakby powiedziała Zofia Stryjeńska: „Raz kozie, dancing!”
wrz

24

MUZEUM EMOCJI – premiera dla publiczności przełożona

Taniec / Wystawy

Premiera dla publiczności przełożona z powodu obostrzeń epidemiologicznych

We wskazanym wcześniej terminie odbędzie się zamknięty pokaz przedpremierowy

Nową datę premiery ustalimy tak szybko jak to będzie możliwe

 

MUZEUM EMOCJI to spektakl opowiadający o radości i rozpaczy, dumie i smutku, trwałości i przemijaniu, wysiłku i satysfakcji w świecie wartości jednostkowych i uniwersalnych.

Prace nad spektaklem rozpoczęły się w roku 2019. Na kolejnych sesjach zdjęciowych powstawały układy choreograficzne zamknięte w kadrach, potem w postprodukcji krystalizowały się scenografie a w nich rodziły się inscenizowane obrazy. W tych baśniowych, czasem symbolicznych dekoracjach dominuje język tańca, utrwalony aparatem fotograficznym, zapisany światłem, pełen emocji i znaczeń, różnych w odmiennych stylistykach. Fotograf umieszcza na obrazie zawsze dwie postacie wykreowane przez tancerkę: jedną, poprzez którą choreografka wyraża najpełniej swoje emocje, i drugą, poprzez którą fotograf najlepiej ujawnia swoją sztukę, łącząc w ten sposób dwa języki w jeden komunikat artystyczny.

W trakcie spektaklu obrazy ożywają i stają się na powrót ruchem, z którego powstały. W choreografii Agnieszki Fertały fotokompozycje autorstwa Andrzeja Hajdasza w oprawie muzycznej Jacka Grzesiaka zapraszają do magicznego świata żywych obrazów, w których królują uczucia, i te odnoszące się do codzienności, i te mówiące o tradycji, a w końcu i te odwołujące się do pamięci, tego co lokalne i tego co ogólnoludzkie, czerpiąc z dziedzictwa kulturowego miejsc bliskich i dalekich.

Podczas spektaklu zatańczy AGNIESZKA FERTAŁA, na bębnach (djembe, darabucce, kotle obręczowym), akordeonie, gitarze, skrzypcach ludowych, dudach, harmonijce ustnej, duduku, fleciku prostym i irlandzkim, ligawie, szałamaji, drumli i cymbałach zagra JACEK GRZESIAK, a wystawę swoich fotokompozycji otworzy ANDRZEJ HAJDASZ.

     ZAPRASZAMY NA PREMIERĘ SPEKTAKLU 11 PAŹDZIERNIKA 2020 ROKU, GODZINA 16.00 W DOMU POLSKIM W ZAKRZEWIE (KOŁO ZŁOTOWA)!

Zwiastun spektaklu znajduje się poniżej.

 

paź

13

SPECTACLE CLARA, reż. Alisa Makarenko

Taniec / Teatr

Spectacle Clara swoją premierę miał miejsce w październiku 2019 roku. Reżyserką jest Alisa Makarenko. Motywem do stworzenia spektaklu była 200 rocznica urodzin Clary Schumann, pianistki i kompozytorki. Mimo swojego niezwykłego talentu, Clara pozostawała cały czas w cieniu męża Roberta Schumanna oraz Johannesa Brahmsa, przyjaciela domu. Tych troje ludzie darzyło się przyjaźnią i szacunkiem. Uważa się nawet, że był to miłosny trójkąt wszech czasów.

Taki to intrygujący temat wzięła na warsztat utalentowana choreografka i tancerka Alisa Makarenko. Złożona relacja trójki kompozytorów została ciekawie przedstawiona w spektaklu. Narracja ukazywała ważne aspekty życia artystów oraz ich zawiłe, wzajemne powiązania.

Wywiad przeprowadzony z Alisą Makarenko przybliża nieco pracę nad spektaklem i można go przeczytać w całości w załączniku Wywiady – Spectacle Clara

Zdjęcia z premiery spektaklu publikowane są poniżej.

wrz

18

SENSUALISTA – spektakl Alisy Makarenko [część 1]

Taniec

Premiera spektaklu „Sensualista” miała miejsca dnia 17 i 18 września 2017 na scenie STA w Poznaniu. Pomysłodawczynią i wykonawczynią była Alisa Makarenko. Scenografią w spektaklu była sama przestrzeń podzielona tylko światłem. Czy publiczność można przyciągnąć i zainteresować pustą sceną? Alisa to potrafi. Poszczególnym fragmentom przestrzeni przypisała oświetlenie, w którym rozgrywały się potem wykreowane przez nią sceny pełne rozmaitych emocji. Oglądane improwizacje wciągały widza coraz bardziej w tajemniczy świat „Sensualisty”. W świecie tym jest cała gama emocji, od melancholii i rozmarzenia, poprzez stan modlitewny a na strachu kończąc. Oglądający mogli przypisać swoją własną interpretację temu, co oglądali. Każdy z nas ma swoją własną emocjonalność, z którą porównywał choreograficzne układy przekładające stan ducha na język ruchu. Nie sposób przejść wokół tego obojętnie.

wrz

17

SENSUALISTA – spektakl Alisy Makarenko [część 2]

Taniec

Kadry pozbawione koloru, nakreślone odcieniami szarości pozwalają uwypuklić rozgrywające się emocje na planie „Sensualisty”.