Polski Teatr Tańca

sie

28

Dancing Poznań 2015, Coaching Project

Dancing Poznań 2015 / Taniec

Tegoroczny Coaching Projekt poprowadzili pedagodzy amerykańscy Mira Cook i Sean Scantlebury.

 

sie

24

Dancing Poznań 2015, JUŻ SIĘ ZMIERZCHA – chor. Ewa Wycichowska

Dancing Poznań 2015 / Taniec

Już się zmierzcha to spektakl w choreografii Ewy Wycichowskiej i został wystawiony podczas Dancing Poznań 2015, tuż po jego sukcesie w Nowym Jorku, gdzie zespół gościł tuż przez rozpoczęciem festiwalu i warsztatów w Poznaniu. Muzyka do spektaklu została skomponowana przez Henryka M. Góreckiego. Spektakl został dedykowany założycielowi i wieloletniemu dyrektorowi Conradowi Drzewieckiem. Ósma rocznica śmierci przypadała 25 sierpnia.

Inspiracją dla Ewy Wycichowskiej była słynna scena gry o życie ze Śmiercią z Siódmej Pieczęci Ingmara Bergmana. W spektaklu Śmierć jest symbolizowana przez gigantyczną postać, która ciągle towarzyszy tancerzom. Tancerze toczą niezwykły pojedynek z przeznaczeniem. Mroczna sceneria dodatkowo potęguje ten nierówny pojedynek.
Premiera spektaklu miała miejsce w październiki 1994 r.
mar

03

MINUS 2, chor. Ohad Naharin

Taniec

Minus 2 to spektakl w choreografii Ohada Naharina. Znany izraelski tancerz, muzyk i choreograf jest od 1990 r. dyrektorem artystycznym Zespołu Tańca Bat-Szewa. Pod jego kierownictwem zespół nabrał międzynarodowego charakteru stał się jednym z najlepszych. Ohad Naharin jest twórcą języka ruchu GaGa, dzięki niej została zrewolucjonizowana metoda szkolenia tancerzy. Przerodziłą się ona w system kształcenia w dziedzinie praktyki ruchu.

Ohad Naharin uznawany jest za jednego z  najwybitniejszych choreografów na świecie. Jego choreografie mają w swoim repertuarze najbardziej znane teatry taneczne świata. Kilka z jego spektakli stało się kanonem współczesnego języka ruchu („Kyr”, „Tabula Rasa”, „Anaphasa”, „Three”). Stały się one swoistym punktem odniesienia dla innych choreografów.

Spektakl „Minus 2” jest swoistą wizytówką artysty. Jest to zestaw niezależnych etiud w różnej stylistyce i konwencji od baletu, po musical. Ohad Naharin do minimum ograniczył scenografię spektaklu. Uwaga widza skupia się zatem na ruchu tancerzy.

gru

18

אייראָפּע – JEWROPE – prowokacja czy oczyszczenie

Taniec

אייראָפּע  Jewrope to spektakl w choreografii Yoshiko Waki. Na scenie wystąpili tancerze „bodytalk” oraz Polskiego Teatru Tańca. Polska premiera spektaklu miała miejsce 18 i 19 grudnia 2014 r. Wydarzenie miało miejsce w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu.

Dlaczego na miejsce premiery wybrano Poznań? Przedstawienie stworzyły dwa zespoły z Polski i Niemiec a konkretnie grupa „bodytalk” i tancerze Polskiego Teatru Tańca.

W spektaklu autorka porusza trudny temat Holokaustu. Czy osoba urodzona w Japonii może mieć wiedzę i rozeznanie w tej kwestii? Czy wydarzenia z Hiroszimy i Nagasaki nie pokazują ludzkich dramatów związanych z II wojną światową? Choreografka próbuje spojrzeć na masowe ludobójstwo ludności cywilnej. Studiując w Niemczech, poznaje społeczność, która musi się uporać ze swoją własną historią.

Mamy tu wizję Holokaustu opowiedzianą językiem tańca, która może zaintrygować. Obrazy rysowane grubą kreską wzbudzają kontrowersje i pobudzają ludzi do ponownego zastanowienia się nad tym tematem.

Pojawiający się na scenie drut kolczasty jest zabiegiem dosłownym. Następująca niedługo potem scena z mlekiem, może być trudna do interpretacji. Może przywodzić na myśl, obiecaną narodowi wybranemu „krainę mlekiem i miodem płynącą”. A może to zwykłe „zjawisko wyparcia”, kiedy nie można się uporać z traumatycznymi przeżyciami? A może to rytualne oczyszczenie po zbrodniach dokonanych na tym narodzie? Ale co innego definicja książkowa, a co innego interpretacja sceniczna, naturalistyczna i będąca na granicy akceptowalności. Nie należy tego piętnować, tylko zastanowić się, nad jej głębszym sensem.

kwi

25

HELLO, MY FRIEND! – Atelier Polskiego Teatru Tańca

Taniec

Atelier to scena poszukiwań i debiutów. Młodzi twórcy próbują swoich sił przy tworzeniu choreografii nowych spektakli. 

W piątek 25 kwietnia 2014 r. rozpoczął się 7 Festiwal Atelier Polskiego Teatru Tańca, na którym zaprezentowanych zostało 5 spektakli. Festiwal trwał dwa dni.
Jako pierwszy przedstawiony został spektakl w choreografii Pawła Malickiego „Hello My Friend”. Jest to kontynuacja wcześniejszego spektaklu „Hello, Stranger”. W tej odsłonie  Paweł Malicki podejmuje temat mężczyzn i męskości.

 

 

 

 

 

 

lut

21

DOBRZE, ŻE TU JESTEŚ – premiera w Polskim Teatrze Tańca

Taniec
W piątek 21 lutego 2014 r. miała miejsce kolejna premiera w Polskim Teatrze Tańca. „Dobrze, że tu jesteś” to kontynuacja spektaklu „Szkoda, że cię tu nie ma”. Jest to składanka fragmentów przedstawień z bogatego repertuaru zespołu.
Polski Teatr Tańca swoją kolejną premierą pokazuje widzowi zarówno swoją chlubną historię jak i skróty z niedawno przedstawianych spektakli.
gru

07

VOLTA, chor. Andrzej Adamczak

Taniec
Spektakl „Volta” Polskiego Teatru Tańca ukazuje  przemiany, jakie zachodzą w człowieku pod wpływem przebywania w grupie. Jednostką targają namiętności, z jednej strony chce przebywać w grupie i zachować własne „ja”, z drugiej zaś boi się odrzucenia. Pragnie kontaktu, lękając się go jednocześnie.  Premiera odbyła się 7 i 8 grudnia 2013 r.
lis

08

ARCHITEKTURA ŚWIATŁA [Architecture light]

Taniec

Architektura światła to brawurowe połączenie tańca w choreografii Pauliny Wycichowskiej ze specjalnie skomponowaną muzyką PRASQUAL-a, a wszystko to ujęte w znakomitą oprawę świetlną.

Układ taneczny i muzyka do spektaklu powstawały jednocześnie a całość jest refleksją twórców nad światem mistyki i rytuału. „Dźwięk wprowadza w rytuał i wyprowadza z niego” – tak objaśnia rolę muzyki i dźwięku w spektaklu jej twórca PRASQUAL.”Proces kreacji spektaklu zabrał nas w rozważania nad metafizycznym znaczeniem światła” – to słowa Pauliny Wycichowskiej. Światło, odgrywające w tym spektaklu decydującą rolę, utożsamiane jest z prawdą, świadomością i mądrością.

„Architektura światła” powstała z inspiracji myślą i obrzędami różnych religii. Nie braknie również odniesień do rytuałów towarzyszących narodzinom, życiu i śmierci. Tancerze kreują symboliczne postacie związane zarówno z życiem duchowym, jak i materialnym.

Tęsknota za harmonią i jednością skłania do poszukiwania możliwości połączenia przestrzeni metafizycznej z materialną.
lut

24

MAATHAI, chor. Niels Claes

Taniec

VI Festiwal Atelier PTT 2013. Niels Claes w swoim przedstawieniu podjął bardzo interesujący, lecz zarazem trudny temat nierównego traktowania kobiet na świecie. Tytuł spektaklu jest nazwiskiem pierwszej Afrykanki Wangari Maathai, która otrzymała pokojową nagrodę Nobla w 2004 r. Nie była feministką, była biologiem walczącym o równe prawa dla kobiet.

Niels Claes mówi o sobie: „Jestem tancerzem bardzo graficznym i taka też będzie moja choreografia”. Oprócz choreografii  zajął się także studiami dotyczącymi innych kultur, stroju a także religii. Bazując na zdobytej wiedzy i swoich przemyśleniach, starał się oddać kolaż uczuć i przekonań oraz poznać i przedstawić myśli bohaterek, co stało się inspiracją do powstania spektaklu.

Do powstania spektaklu skłoniło Nielesa Claesa wiele motywów. Jednym z nich jest książka „Matka Ryżu” autorstwa pani Rani Manicka. Malezyjska pisarka przedstawia sytuację rodzinną przez pryzmat kobiety w społeczeństwie kastowym.

Kolejnymi inspiracjami dla choreografa były reportaż „Kobiety Islamu” oraz wywiad i prawdziwa historia dziewczyny z RPA, która zarażona wirusem HIV została zmuszana do prostytucji. O swoim spektaklu mówi dalej: „…interesowałem się również historiami dziewczn, które nie mogą dzielić życia z ukochanym mężczyzną ze względów kulturowych lub religijnych”.

Choreograf stawia pytanie: „Wyobraź sobie, że jesteś uwięziony w ciele, które nie pozostawia ci wolności dokonywania własnych wyborów. Jak byś się czuł? Co byś myślał?”

Kolejnym tematem spektaklu jest sytuacja dziewcząt z Afryki i Tajlandii zmuszonych do uprawiania prostytucji brakiem środków do życia. W spektaklu choreograf pragnie zwrócić uwagę na losy kobiet w krajach islamskich, które nie mogą wykonywać swojej pracy, ponieważ religia lub obowiązująca polityka nie pozwalają im na to.

[przygotowano na podstawie materiałów prasowych organizatora festiwalu]

sty

24

ALEXANDERPLATZ, chor. PaulinA Wycichowska

Taniec

Polski Teatr Tańca w sobotę 19 stycznia 2013 r. przedstawił w hali MTP spektakl „Alexanderplatz” w choreografii Pauliny Wycichowskiej. Muzykę do spektaklu skomponował Jan A. P. Karczmarek. Scenografię i kostiumy zaprojektował Franz Dittrich.

Prapremiera projektu choreograficznego „Alexanderplatz” odbyła się 11 listopada 2009 r. w Poznaniu. Spektakl nawiązuje do wydarzeń z najnowszej historii Polski i Niemiec.

Jan A.P. Karczmarek na użytek spektaklu usunął partie wokalne ze swoich utworów wykorzystanych w przedstawieniu, pozostawiając tym samym miejsce, w którym taniec stał się „jednym z głosów”.